Müşrit eski arkadaşıyla karşılaşır ve konuşmaya başlarlar.
1. Perde
Cevdet: Sana bir yardımda bulunabilir miyim Müşrit? (Eski arkadaşına yardım etmek için heveslidir)
Müşrit: Geçti.. Bu tesadüf iki sene evvel olsaydı belki eski arkadaşına yardım edebilirdin.. Fakat şimdi ölüler gibiyim.. Hiçbir şeye ihtiyacım yok.. Yuvarlanıp gidiyoruz.. (hüzünlenir)
Cevdet: Vah Müşrit vah! (Arkadaşına acır ve daha istekli bir şekilde sorar) Sana mutlaka bişey yapmalıyım Müşrit.
Müşrit: (gülümser) Bana hakikaten bir iyilik yapmak istiyor musun?
Cevdet: (kendinden emin bir şekilde başını sallar) Elbette... Ona ne şüphe?
Müşrit: iki kızım vardı (iç geçirir) Biri öldü (üzülür) öteki de ya ölecek ya ahlaksız olacak.. Senin hatırlı ahbapların vardır.. Şu bir leyli mektebe kabul ettirebilir misin? Böylece hem bir masumu kurtarmış olursun hem de bana edebileceğin tek iyiliği etmiş olacaksın. (Kendini tutamayıp yüzünü karanlığa çevirerek ağlar)
Cevdet Zeriha'yı resmi bir mektebe koyamadı fakat bir Marabet mektebine koydu.
(Zehra'nın annesi ve anneannesi Müşrit'in ayaklarına kapanır)
Zehra'nın annesi ve anneannesi: Feriha'yı toprağa verdik.. Zehra'yı da elimizden alma! (Yalvarırlar)
Müşrit:(içinden düşünmeye başlar) Çocuğum bu gece mektepte..(gülümser) Zehra Kurludu...!
Defter biter ve birkaç sahife ötede okunmayacak kadar karışık ve fena bir yazıyı okumaya çalışır: "Zehrayı gördüm. Büyümüş hemen hemen bir genç kız olmuş. Dört seneden beri görmemiş olmama rağmen o kadar çocuğun içinde derhal bulup çıkardım. Zehra mektep arkadaşlarıyla beraber bir yere gidiyordu. Allahtan son bir şey isterdim: Kocaman bir hanım olmuş kızımı son bir defa kucaklamak... Fakat buna imkân yok... Çocuğum benden utanır... Ne yapalım elverir ki o bahtiyar olsun."
2. Perde
Zehra bitirdiği zaman ağlamaya başlar ve babasının cenazesinin yattığı odaya girer, babasının ayaklarının yanında yere oturur
Zehra: Baba... Benim zavallı babam(feryat eder)
Baba.. zavallı babam..Affet beni...
Zehra birkaç gün sonra Anadolu'daki mektebine döner. Muallimin artık bir eksiği kalmamıştır. Acımayı öğrenmiştir.
Yorumlar
Yorum Gönder