İLK YAZIM - Orkan Can

 

O zamanlar 5. Sınıfa yeni başlamıştım. İçimi yazma hevesi kaplamıştı. İzlediğim dizilerden polisiye roman yazmaya karar vermiştim. O zamanlar çok arkadaşım yoktu, birkaç arkadaşımla küçük hikayeler yazıp eğlenirdik. Yeni sınıfımda çok eğlenceli bir Türkçe öğretmenim olmuştu, bize bir proje ödevi vermişti. Öğretmen’ime proje olarak hikaye yazabilir miyim diye sormuştum. Bana hemen evet demişti. O gün çok mutlu olmuştum hemen eve gittim ve yazmaya başladım. 5. Sınıfta arkadaş edinmeye başladığımda çoğu erkek olan bir sürü arkadaş edinmiştim. Ama o arkadaşlarım hikaye yazmanın zor olduğunu düşünüp pes etmişlerdi, sadece bir arkadaşım benimle yazmaya karar verdi. Hikayemin kahramanlarını seçerken edindiğim arkadaşların isimlerini vermeye karar verdim. Benimle birlikte yazmaya başlayan arkadaşımda benim gibi yapmaya karar verdi. Bir gün eve gittiğimde bilgisayarın başına oturdum ve yaklaşık olarak 25-30 sayfa yazı yazdığımı fark ettim. Sonra biraz düşündüm. Bu yazdıklarımı arkadaşlarımın da okumasını istiyordum ama bizim o zamanlar yazıcımız yoktu. Bende okuldaki yazıcıları kullanmaya başladım. Birkaç tane 25 sayfa olmak üzere fotokopi çektim. Sonra bunları zımbaladım ve arkadaşlarıma dağıttım. Ben her zaman komik birisi olmuştum. Arkadaşlarım yazdıklarımı tekrar tekrar okuyordu ve gülüyordu. Bu beni daha çok yazmaya teşvik etti. Her gün daha komik ve daha güzel şeyler yazmaya çalışıyordum. Arkadaşıma gelirsek o da benim gibi yapmıştı, onun yazdıklarını da birçok kişi okuyor ve eğleniyordu. Sonrasında proje günü geldi ve hocamız bizim yazdıklarımızı okumaya başladı. Kendisi de çok eğleniyordu, bazen bize bakıyor sırıtarak kağıda tekrar dönüyordu. Okumasını bitirince ikimize de yüzer puan vermişti. Bu arkadaşımla beni sevindiriyor yazmaya daha çok teşvik ediyordu. Sürekli yazıyorduk ve fotokopi odasında çektiriyorduk. Bazen fotokopi odasına gelen öğretmenler bize bakıyor “Yine mi buradasınız ?” diyorlar ve sırıtıyorlardı, bizde samimiyetle karşılıyorduk.5. sınıfı böyle güzel bir şekilde bitirmiştik. 6. Sınıfa başladığımızda arkadaşımla zaten yaz tatilinde epey bir yazmıştık. Herkese yazdıklarımızı dağıtıyor nasıl olmuş diye soruyorduk. Herkes de çok beğeniyordu. Biz sürekli romana yeni karakterler getiriyorduk. Herkes hikayenin içinde isminin olmasını istiyordu. İsteyenleri kırmıyor romana iyi ve kötü karakterler ekliyorduk. Adını kötü karakter olarak görenler kahkahalar atıyorlardı. Tabii romanın içine kendimizi de dahil etmeyi ihmal etmedik. Arkadaşım ve ben normal hayatımızda hangi alanlarda iyiysek ona göre kendimize roller veriyorduk. Proje ödevlerinde Türkçe dersini seçiyor öğretmenimiz de bize özel olarak roman projesi veriyordu bu yıl da Türkçe projesinde 100 puan almıştık. Hem eğleniyor hem de okul puanlarını yükseltiyorduk. 7. Sınıfa geldiğimizde arkadaşımla zaten çok yakın dost olmuştuk, her günümüz birlikte geçerdi. 7. Sınıf önceki sene gibi yine güzel geçmişti. Hala o arkadaşımla konuşuyoruz, bazen eski günleri hatırlayıp hasret gideriyoruz bazen ise yazdıklarımızı okuyor eğleniyoruz.