Evvel zaman içinde,kalbur saman içinde, develer tellal iken,pireler berber iken... Ben bağda üzüm bekler,derede odun yükler iken,bir varmış bir yokmuş... Masalın yalanı mı olurmuş.O yalan bu yalan,fili yuttu bir yılan... Bu da mı yalan? Derken;sabahleyin erken, keçiler koyunları tıraş ederken,tahta kurusu saz çalar, sıçan cirit atar iken, çıkmış bir kocakarı ortaya... En sonunda açmış ağzını yummuş gözünü. Bir laf etmiş,bir laf etmiş... Bakalım ne laflar etmiş...
Günün birinde bir eşek yaşarmış. Bu eşek her zaman olduğu gibi erkenden kalkmak zorunda kalmış. Ama bu sefer farklıymış. Kendi isteği ile kalkmış. Hiç düşünmeden yola koyulmuş. Artık çalıştırılmaktan o kadar yorulmuş ki en doğru kararı vermiş. Hem de kendisine o kadar eziyet eden kocakarının dün akşamki sözlerini hatırladıkça son derece emindi verdiği bu kararda. Ne kadar çabalarsa çabalasın yine de kocakarının gözüne girememiş. Hep onun diğer eşeklere kolaylık sağlamasına,hep onları savunmasına dayanamamış sonunda canına tak etmişti.Bu kararda pişman mıydı? Hayır,kesinlikle pişman değildi. Artık bıkmıştı. Yeterince dayanmıştı zaten. Sonunda olması gereken buydu.Nereye gideceğini de bilmiyormuş. Hep tarlalara, çalıştırıldığı yerlere gidermiş. Ama şimdi kendi isteği ile kendi istediği yere gidecekmiş. Öyle almış başını tekrar koyulmuş yola. Az gitmiş,uz gitmiş. Dere tepe,düz gitmiş. Çayır çimen geçerek,lale sümbül biçerek,soğuk sular içerek,altı ayla bir güz de, bir arpa boyu yol gitmiş... Sonra aniden karşısına bir öküz çıkmış. Ne yapacağını bilememiş. Zaten kendisi küçük, çelimsiz bir esekmiş böyle bir öküz karşısında ne yapacağını şaşırmış. Öküz üzerine üzerine gelirken bizim eşek çok korkmaya başlamış. Sonra bir anda öküze vurulan bir şeyle korkudan ağacın arkasına saklanmış. Dikkatli bakınca onun dün gece yardım ettiği o eşek olduğunu görmüş. Bizim eşek her ne kadar şaşırsa da bir süre sonra diğer eşeğin yanına gitmiş ve öküze bir kaç kez vurup ondan zar zor kurtulmuşlar. Meğer bizim eşeği yalnız bırakmak istememiş ve peşinden gelmiş.Sonra eşek,bizim eşek ile yola devam etmiş. O sırada aklına dün gece gelmiş ona o an yardım etmeseydi şu an kendisi belki de ölmüş olacaktı. Bunu düşünmeden edememiş. Anlamış ki iyilik yapan iyilik bulur,hiçbir iyilik karşılıksız kalmaz. O an çok mutlu olduğunu hissetmiş hem kurtulmuş olmasına hem de yeni bir dost edinmiş olmasına.
Artık ikisi birlikte çok güzel bir diyara gitmişler ve çok güzel bir hayat yaşamaya başlamışlar. Günlerini gün etmişler ama bir gün gelmiş,bunlar da adı kalanlara karışıp,hikayeleri dillere destan olmuş...
Yorumlar
Yorum Gönder