Harname
Bir varmış bir yokmuş zayifmi zayıf bir eşek varmış yük çekmekten dolayı çok yorulurmuş. Çeşit çeşit işler yaparmış. Fakat sıkıntıdan çatlıyor. Her zan kaderine kahrediyormuş. Dudakları sarkmış , çenesi düşmüştü eşeğin. Bir yerine sinek konsa yara zannediyormuş .Bir gün sahibi salmış eşeği çayıra. Eşek bi bakmış ki ortalık semiz öküzler le dolu goğüslerini gere gere dolasiyorlarmiş. Eşek içinden bizde aynı kol aynı bacak var ama bunların ne yükü var ne de yuları. Eşek gitmiş bu durumu bilge eşeğe sormuş . Durumu bilge eşeğe anlatmış. Bilge eşek gerinerek şöyle dedi; O dandik öküzler her gün arpayla oynaşıyor. Bön bön trenin icat edilmesini bekliyorlar.Baska işleri yok. Hem bizim odun işinde acayip para var. Ey deli eşek hadi git bozma kafamı. Bizim eşeğin aklı hala arpada buğdayda konuşup durmuş kendi kendine. Ekinlere öyle bir daldı ki hepsini anında yedi . Taşıdığı yükler aklına geldi. Olduğu yerde bas bas bağırdı.O sırada mal sahibi hadiseye denk geldi. Elinde sopa yola çıkmış . Tarumar olmuş olmuş tarlasını görünce başlamış esege saydirmaya daha sonra odunlu dövmüş . Ama hıncını alamadı. Çıkardı bıçağını eşeğin kuyruğunu ve kulağını kesmiş. O anda bilge eşek damladı ortama n oldu eşek yigenim demiş. Bizim eşek zırlamaya başladı. İstedim hakkım olmayan bir muz ,kulaktan oldum takacakkken bir çift boynuz diye uzun uzun anırdi.Onlar ermiş muradına biz çıkalım kerevetine Gökten üç elma düştü bir okuyana biri dinleyene biri de bütün iyi insanlara.
Yorumlar
Yorum Gönder