Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur zaman içinde pireler berber iken develer tellal iken ben annemin beşiğinde tıngır mıngır sallanır iken bir eşek varmış bu eşek zayıf,çelimsiz bir eşekmiş. Bir gün sahibi bizim eşeği otlamaya yollamış.Bizim eşek otlar iken tarlada çalışan öküzleri görmüş.Öküzler iri yarı heybetli öküzlermiş.Kendi kendine "ben neden bir deri bir kemiğimde bu öküzler bu kadar heybetli" demiş.Hemen durumu danışmak için bilge eşeğe koşmuş.Bilge eşeğe durumu anlatmış.Bilge eşek ona " ey akılsız eşek her gün buğdayla arpayla uğraşıyorlar sen onların yaptığı işi yapamazsın.Allah onları arpayla buğdayla arpayla uğraşsın diye seni ise yük taşıman için yarattı" demiş.Bizim eşek ise ona " onların işinde ne var ben de yaparım " demiş . Bilge eşek ona ne kadar yapamazsın edemezsin desede bizimki dinler mi.Koşa koşa tarlaya gitmiş buğdayın içinde başlamış tepinmeye birazını da yemiş. Mutlululuktan avazı çıkana kadar bet sesiyle bağırmış. Eşeğin sesini duyan tarla sahibi koşarak tarlaya gelmiş. Bir de ne görsün eşek tarlayı mahfetmiş.O sinirle belindeki bıçağıyla eşeğin kulağını ve kuyruğunu kesmiş fırlatmış. Eşeği de kovmuş.Bizim eşek yolda bilge eşeğe rastlamış.Bilge eşek "ben sana demedimmi ey akılsız" demiş.Bizim eşek çok pişman olmuş ama iş işten geçmiş.
Gökten üç elma düşmüş biri bana yani masalı yazana ,biri okuyan ve dinleyenlere,diğeri de bizim eşeğe. 🙂
Yorumlar
Yorum Gönder