Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde; pireler berber, develer tellal iken, ben annemin beşiğini tıngır mıngır sallar iken bir eşek varmış, ama bu eşek çelimsiz mi çelimsiz, güçsüz mü güçsüz bir eşekmiş, bu eşek zengin bir çiftçinin çiftliğinde yaşarmış. Eşeğin sahibi Himmet, zenginmiş zengin olmasına ama bir o kadar cimriymiş. Eşek gün boyu ağır yükler taşırmış ama gece vakti ahıra döndüğünde sahibi ona çok az yemek verirmiş. Eşek her gün perişan bir şekilde dönermiş fakat Himmet o kadar parası olmasına rağmen eşeğe çok az yemek verirmiş.
Eşeğin yük taşımaktan tüyleri dökülmüş, vücudu yara içinde kalmış ve iyice zayıflamış, artık en ufak yüklerde bile zorlanmaya başlar hale gelmiş. Eşeğin yaşadığı çiftliğin yanında başka bir çiftlik daha varmış. Bu çiftlik ise Mustafa Beyin çiftliğiymiş. Mustafa Beyin bir sürü öküzü varmış, ve onlara çocuğu gibi bakarmış. Çok parası yokmuş ama elinden geldiğince en kaliteli yemeklerle onları besler ve çok iyi bakarmış. Bizim eşek yandaki öküzlere bakar bakar onlara özenirmiş. Bir gün iki çiftliği ayıran çitlerin yanına gidip oradan öküzleri izlemeye başlamış. İzlerken öküzlerin ne kadar iyi beslendiğini, buğdayların üstünde ne kadar eğlendiklerini ve mutlu olduklarını görüp içinden ''Bende orada olmalıyım'' diye geçirmiş ve karşı çiftlikte olmanın hayalini kurmaya başlamış. Hayal kurarken Himmet Bey buna izin vermemiş ve hemen bağırıp döverek onu içeri sokmuş. Ertesi sabah eşek yine çiftliğe ağır ağır yükleri taşırken yolu başka bir çiftliğe düşmüş. Çiftlikteki buğday tarlasını görünce kendine hakim olamamış, üstündeki yükleri atıp çitlerden atlamış ve tarlaya doğru koşmaya başlamış. Ne kadar canı acısa bile buğday tarlasına ulaşmış ve tarlanın üzerinde tepinmeye başlamış. Bütün ekinleri mahfeden eşeği tarlanın sahibi çiftçi görmüş, masanın altındaki sopayı alıp eşeği dövmeye başlamış. Eşek o çiftçinin elinden zor kurtulup kendi çiftliğine doğru koşmaya başlamış. Çiftliğine ulaştıktan sonra hem dövülmüş hem de yükleri getirmeyen eşeği gören Himmet Bey çok sinirlenmiş ve birde eşeği o dövmüş.
Eşek artık perişan durumda sürüne sürüne karşı çiftliğin önüne kadar gelmiş, orada düşüp bayılmış. Karşı çiftliğin sahibi Mustafa Bey çiftliği kontrol etmek ve hayvanları beslemek için geldiğinde kapıda baygın yatan eşeği görmüş, hemen en yakın veterineri çağırıp durumuna baktırmış. Eşeği içeri alıp tedavi etmişler ve bundan sonra eşeğe kendisi bakmaya başlamış. Eşeğe çok iyi bakıyor, en güzel yemlerle besliyor ve sevgisini gösteriyormuş. Eşek çiftlikteki öküzlerle de iyi anlaşmış. Yeni sahibi ve arkadaşlarıyla sonsuza dek mutlu mesut yaşamışlar.
Eşek ermiş muradına, biz çıkalım kerevetine 🐴🙂
Melih Yağız Tekin
Yorumlar
Yorum Gönder