Bir varmış bir yokmuş, Bir zamanlar köyün uçlarında hayatı boyunca yük taşıyan ve artık yorgun düşen bir eşek yaşarmış.
Eşeğin sahibi, eşeğe etmediğini bırakmamış her yükünü ağırlığı ne olursa olsun bu zavallı eşeğe taşıttırırmış. Eşek artık yük taşımaya devam edemeyince sahibi eşeğinin durumunu fark etmiş ve onu otlağa salmış. Otlayarak biraz yürümüş ileri doğru. Yürürken otlaklarda yürüyen öküzler görmüş. Öküzlerin göğüslerini gere gere gezdiğini sitem etmiş ve onlarla ne farkı olduğunu düşünmüş ve onların böyle zorluklar çekmedi her aklına gelince sinirlenip durmuş. Eşek akıl danışmak için bilge eşeğin yanına gitmiş. Bilge eşek sormuş '' Sen bir eşeksin nedir senin bu halin'' demiş. Eşek de '' Şu öküzlere bir bak ne yük taşırlar, sabah akşam otlarlar, bizim bundan ne farkımız var? Onların bizden bir üstünlüğü var'' diye sormuş. Bile eşek gerinmiş ve sorusunu cevaplamaya başlamış '' sen her şeyi göründüğü gibi mi zannedersin yarım akıllı eşek, O imrendiğin öküzler her gün arpayla, buğdayla oynaşıp dururlar, bön bön trenin icat edilmesini beklerler; başka bir şey yapmazlar, sen de onlar gibi mi olmak isterdin gerçekten? Hem bak görürsün odun piyasası da yakında değerlenir, hadi şimdi git'' der ve eşek oradan ayrılır ama eşek ikna olmamış gözü hala arpa, buğdayda kalmıştı. Bu hırs onu durdurur mu hemen atlayıvermiş içine ve hemencecik yiyivermiş.Bunu gören mal sahibi sopasıyla hemen dışarı çıkıvermiş ve tarlanın halini görünce küplere binmiş hemen eşeğin yanına koşmuş ona bir güzel kızmış fakat hıncını alamayan tarla sahibi evden bıçağını getirip eşeğin kulağını ve kuyruğunu kesivermiş. Bunu gören bilge eşek tarla sahibi uzaklaşınca eşeğin yanına yanaşıvermiş ve sormuş; '' Nedir bu halin ne oldu sana böyle?'' ve eşek üzüle üzüle yanıt vermiş ''istedim hakkım olmayan bir muz, kulaktan oldum takacakken bir çift boynuz'' diyerek ağlaya ağlaya anırmış.
Yorumlar
Yorum Gönder