Bir Baba eşi ve kayınvalidesi yüzünden bir kızını kaybetmiş bir kızından da ayrı düşmüştü ve bir gün öldüğünde tuttuğu günlüğü kızı zehra okumaya başlar...
I.Bölüm
[Cevdet hüzünlü bir şekilde] - Sana yardımda bulunabilir miyim Mürşit? Dedi.
[Mürşit karamsar ve sessizce] - Geçti. Dedi.
(Fakat Cevdet kararlıydı ısrar etti)
[Mürşit'in omuzuna elini koydu ve] - Sana mutlaka bir şey yapmalıyım Mürşit. Dedi
[Mürşit gülümsüyordu bir anda yüzü düştü ve ciddileşti] - Bana hakikaten bir iyilik yapmak istiyor musun ? Diye sordu.
[Cevdet heyecanla] - Elbette ona ne şüphe? Dedi.
[Mürşit ağlayacak bir halde] - İki kızım vardı.Biri öldü [Mürşit ağlıyordu] öteki de ya ölecek ya ahlaksız olacak. Senin hayırlı ahbapların vardır şu çocuğu bir leyli mektebe kabul ettirebilir misin? Diye sordu.
(Cevdet kızı resmi bir mektebe koyamadı ama Marabet Mektebine yerleştirdi.)
[Eşi ve kayınvalidesi Mürşit'in ayaklarına kapandılar, ağlamaya ve yalvarmaya başladılar. ] - Feriha'yı toprağa verdik Zehra'yı da elimizden alma. Diye yalvarıyorlardı
(Ama artık kızı Zehra yatılı bir mektepteydi)
II.Bölüm
(Mürşit yıllar sonra kızı Zehra'yı görür fakat kızı arkadaşlarının yanında olduğu için utanır diye yanına gitmedi)
*VE ZEHRA HER ŞEYİ ÖĞRENDİ*
III.Bölüm
[Zehra hıçkırıklar içinde ağlayıp feryat ediyordu] - Baba...Benim zavallı Babam...
[Sonra babasının ayaklarını öptü ve son kez konuştu]
- Baba...Zavallı Babam...Affet beni...
Reşat Nuri Güntekin-Acımak
Yorumlar
Yorum Gönder