Sabahın erken saatleriydi ; kuşlar cıvıldıyor etrafa neşe saçıyorlardı. Neşe öğretmen güne yine mutlu bir şekilde gözlerini açmıştı. Önce camını açıp ciğerlerine temiz havayı çekti ardından kuşların o neşeli cıvıldamalarına gülmüştü. Hayvanları çok severdi Neşe öğretmen hayvanları, çiçekleri ve en çok ta çocukları severdi. Adı gibi neşeli bir insandı. Bugün diğer günlere göre daha mutluydu. Çünkü yeni görev yerinde ilk günüydü. Hayalindeki gibi bir köye atanmıştı çok mutluydu. O küçüklüğünden beri bir köy okulunda öğretmenlik yapmanın hayalini kurardı. Sonunda bu hayali gerçekleşmişti. Kahvaltı yapmak için mutfağa doğru yol aldı. Kahvaltısını halledip diğer işlerini de yaptıktan sonra okula doğru yürümeye başladı. Sabahın erken vakitleri köyde hareketli geçer bu yüzden yolda işlerini yapan köylülere selam verip ' Kolay gelsin !' diyerek yoluna devam etti. Okula vardığında dersin başlamasına 10 dakika kalmıştı. 10 dakika geçtikten sonra sınıfa gidip öğrencileriyle tanıştı. Bütün öğrenciler ilk günden öğretmenlerini çok sevmişlerdi. Dersleri kendine has tarzıyla öğrencilere eğlenceli ve akılda kalıcı bir şekilde anlatmıştı. Dersler bitmiş okul dağılırken bütün öğrenciler yeni öğretmenlerine iyi akşamlar dilemiş evlerine gitmişlerdi. Neşe öğretmen ilk günden öğrencileriyle iyi anlaşmasına sevinmiş mutlu bir şekilde evine yürümeye başlamıştı. Birkaç hafta sonra öğrencilerinden birinin derslerde diğerlerine göre daha başarılı olduğunu fark etmişti. Bu öğrencinin ailesine ve müdür beyle konuşup bu öğrencinin burslu bir şekilde en iyi okullarda okuyabileceğini onun kapasitesinin buradaki eğitim şartlarında tam olarak kendini belli edemeyeceğini anlattı. Ailesi ne kadar istemese de Neşe öğretmen ısrarcıydı. Bir hafta boyunca bıkmadan usanmadan o öğrencinin ailesiyle konuştu ve bir haftanın sonunda aile ikna oldu. O öğrenci Neşe öğretmenin ve müdürün de yardımıyla iyi bir okulun bursluluk sınavına girdi ve neredeyse tama yakın bir puan alarak sınavı geçti. Orada da sıkı çalıştı ve kendine bir söz verdi. İleride ne olursa olsun istediği meslekte iyi bir konuma gelecek ve Neşe öğretmenini unutmayacaktı. Gerçekten öyle oldu mesleğinde büyük başarılara imza attı ve ödülden ödüle koştu. İlk ödülünü alırken yaptığı konuşmada Neşe öğretmeninden bahsetti ve 'Burada şu anda bu ödülü alıyorsam onun sayesinde ' dedi. Neşe öğretmen öğrencisini izlerken gurur duydu ve 'Başardım öğretmenim ben de sizin gibi gurur duyabileceğim onlarca öğrenci yetiştirdim' dedi. Neşe öğretmenin öğretmenlik hayali aslında kendi öğretmeninden geliyordu . Kendisi de pek iyi imkanları olmayan bir okuldan öğretmeni sayesinde daha iyi bir okulda gönderilerek öğretmen olmuştu . Öğrencisinin ailesini de ikna etmek için gittiği son günde kendi hikayesini anlatmıştı onlara. Onlar da bunu duyunca kabul etmiştiler. Şuanda ise öğrencisi her bulduğu fırsatta Neşe öğretmenini ziyaret eder ona teşekkür eder , sohbet edip tekrar geleceğine ve onu asla unutmayacağına söz verirdi. Sözünü tuttu da.
Yorumlar
Yorum Gönder